ارزش زن به عنوان هویت دینى وقتى روشن مى‏شود که گوشه‏اى از اسرار نکاح و رموز ازدواج از زبان صاحب وحى بازگو شود تا معلوم گردد که زن نه تنها ملعبه مرد نیست و نه تنها وابسته نمى‏باشد و نه تنها ابزار نیست‏بلکه چون بنیان مرصوصى است که مرد را از پرتگاه دوزخ مى‏رهاند و از انحراف نجات مى‏دهد و باهم از خطر تیرگى و تاریکى آسوده مى‏شوند وهماهنگ هم راه فلاح و صلاح و نجاح را طى مى‏کنند و از طلاح و تباه و تبار مى‏رهند.

رسول اکرم حضرت محمد بن عبدالله(ص) چنین مى‏فرماید: «من تزوج احرز نصف دینه‏» (1)

یعنى مردى که با زن ازدواج نماید و زنى که با مرد عقد زناشویى ببندد هر کدام نصف دین خود را حفظ نموده‏اند. یعنى هویت مرد براى زن در نکاح ونیز هویت زن براى مرد در ازدواج یک هویت دینى است نه غریزى و آمیزش حیوانى که در هر نر و ماده‏اى یافت مى‏شود، و باز پیامبر گرامى اسلام(ص) مى‏فرماید: «ما من شاب تزوج فی حداثة سنه الا عج‏شیطانه: یا ویله عصم منی ثلثی دینه، فلیتق الله العبد فی الثلث الاخر» (2)

یعنى:«هیچ جوانى نیست که در عنفوان جوانى ازدواج نماید مگر آن که شیطان مراقب وى ناله بر مى‏آورد که: او دو سوم دین خود را از من حفظ نموده است، بنده خدا بعد از ازدواج باید درباره یک سوم دیگر دین خود پرهیزکار باشد.» در این حال مرد یا زن جوان که پیوند زندگى مشترک را مى‏بندد با این عمل بخش مهم دین خود را حفظ مى‏نمایند. چنین نگرشى ملکوتى به زن ونگاه الهى به ازدواج و بینش آسمانى به تشکیل کانون مشترک زناشویى، هرگز مرد را وابسته یا آزاد نمى‏بیند و زن را نیز از نگاه وابستگى و ابزارى مصون مى‏داند.

پى‏نوشت‏ها: 1- جامع احادیث الشیعه، ج‏20، ص‏8. 2- همان ماخذ، ص‏9.

منبع: زن در آیینه جلال و جمال – آیت الله جوادی آملی