شبهه دیگرى که مطرح مى‏شود حضور زن در جبهه و جهاد است. اولا: زن مى‏تواند در بخش مهمى از امور مربوط به جهاد حضور یابد، چرا که تمام جهاد، در سنگر بودن و تیراندازى کردن نیست علاوه بر کمک‏هاى تداکارتى پشت جبهه و متن جبهه، نقشه کشیدن و راهنمایى کردن نیز بخش‏هاى مهمى از جهاد به شمار مى‏آید، مگر آنان که در متن جنگ حضور دارند، همه کار نظامى مى‏نمایند؟ بخش قابل توجهى از آنان امور مربوط به نقشه‏بردارى، اطلاعات جنگى و... را به عهده دارند. زنها فقط امور تنگاتنگ نظامى را که کار شاق ودشوارى است، به عهده نمى‏گیرند نه این که از فیض جهاد محروم باشند. وثانیا: اگر کشورى در حال جنگ و دفاع است و از طرف بیگانه‏ها تهدید مى‏شود، زنها باید فاع کنند ولازمه دفاع آموزش نظامى دیدن است. پس در هیچ یک از این مسائل، زن مرحوم نیست‏بلکه در اکثر دشواریها و باربردارى وامانت‏داریها، در بسیارى از مصائب و مشکلات، زن همتاى مرد است.  

این که گفته مى‏شود جنگ و جهاد و مبارزه وظیفه زن نیست، مربوط به جهاد ابتدایى است که مربوط به امام معصوم‏سلام الله علیه است و تنها بعضى از فقهاى مارضوان الله علیهم فرموده‏اند، که اختصاصى به امام معصوم ندارد، اما در جنگهاى دفاعى ورد کید اجانب، اگر زن فرمانده لشکر زنان بشود نه تنها جایز است‏بلکه گاهى واجب است، چون دفاع اختصاصى به زن و مرد ندارد. هرجا که دفاع باشد زن همتاى مرد و در همه مسائل جنگى و غیر جنگى حضور دارد.

هجرت نیز که در مبارزه بار سنگینى است، بر زن و مرد واجب است، همواره هجرت با جهاد همراه بوده است. در صدر اسلام، هم مهاجرین بودند و هم مهاجرات. واکنون هم مهاجرت مخصوص مرد نیست‏بلکه به هنگام ضرورت بر هر دو گروه واجب است.

ثالثا: این شبهه که مى‏گویند; تقسیم کارهاى اجرایى مانع از دستیابى زنها به فضائل است، در اثر عدم توجه به نظام ارزشى اسلام است. ملاک‏هاى نظام ارزشى اسلام غیر از معیارهاى مکاتب دیگر است. در اسلام تعبد هست و این تعبد مایه تقرب است، وهرکس بنده‏تر باشد مقرب‏تر است. بندگى خدا نیز در آن نیست که مطابق آرا و پیشنهادهاى خود عمل کنیم، بلکه بندگى آن است که برابر دستور خدا رفتار کنیم.

کسى توقع تکامل وانتظار فضیلت دارد، معیار تکامل و فضیلت را باید وحى الهى تضمین کند و وحى الهى هم برنامه‏ها را تقسیم و توزیع نموده است. زن هرگز نمى‏تواند بگوید: چون من نسبت‏به بخشى از وظایف مرد محروم هستم، پس از فضائل آن وظایف نیز محروم مى‏باشم، ومرد نیز نمى‏تواند مدعى شود به دلیل انجام کارهاى ویژه از فضیلت ویژه‏اى برخوردارم. چون براى هر کار اجرایى یک پاداشى است و به هر شخصى به مقدار اخلاص پاداش داده مى‏شود، اگر چنانچه براى مرد کارهاى اجرایى مشخص و ثواب‏هاى معین است، براى زن هم کارهاى اجرایى وثواب‏هاى مشخص است.

منبع: زن در آیینه جلال و جمال – آیت الله جوادی آملی